Miejski portal informacyjny:
Jelenia Góra, Karpacz, Kowary, Piechowice, Szklarska Poręba

wernisaż: sobota / 11 czerwca - godzina 18.00
wystawa czynna do 2 lipa 2011r.

W programie wernisażu występ rapera Khaesa.

Na wystawie zaprezentowane zostaną prace na płótnach z cyklu „Hagiografy I – VII” (kolaże z elementami gobelinu tworzone z wykorzystaniem przedmiotów gotowych, rok 2000), powstałe w latach 1990 – 2011 drzeworyty oraz instalacja pt.”Przestrzeń chroniona” (formy przestrzenne o charakterze rzeźbiarskim tworzone z granitu, brązu oraz włókien naturalnych, rok 2005).

Zanurzenie w materii, w konkretności – to bardzo charakterystyczne i wspólne we wszystkich poczynaniach artystycznych Jerzego Jakubów. Choćby przedmiotem „rozważań” plastycznych artysty były sfery tak na pozór abstrakcyjne jak te z cyklu „Na pograniczu myśli”, to nawet i wtedy poprzez tworzywo i technikę ciążą ku konkretowi, materializują się.
Ten wychowanek słynnej szkoły Kenara od razu i głęboko pojął fundamentalną zasadę sztuki, że koncepcje, metafory, wyobraźnia żyć mogą tylko w tworzywie i poprzez nie; że to, co wydaje się ograniczeniem, jest wyzwaniem; że opór jest jedyną drogą wyzwolenia wyobraźni. Stąd jego wierność starym technikom manualnym i trudnym, twardym tworzywom, stąd jego wierność rzemieślniczemu, rękodzielniczemu trudowi tworzenia.
I jest jeszcze jedno uwikłanie w twórczości Jerzego Jakubów, które trzeba mocno podkreślić. Również i ono, jak to uwikłanie w materię, nie jest jarzmem, lecz wyzwaniem. Jest to zanurzenie w t ę ziemię, w t e n krajobraz, w t o miasto: w Kowary, Karkonosze, Kotlinę Jeleniogórską.
(...) W twórczości Jerzego Jakubów odnajduję ontologiczną stabilność. Podziwiam ją za zmysłową, wyobrażalną metaforykę, która abstrakcyjne sensy zakorzenia w ciałach stałych, dotykalnych, gęstych.
To, co wzburzone w bezpośrednim doświadczeniu, ustala się u niego w perspektywie plastyczności, stabilizuje w odkrywanym Porządku. Przy czym ta kosmogonia jest „gospodarska”. Jest to zaklinanie świata w stan zadomowienia.
„Gospodarskość” wyobraźni, ale także narzędzi wyrazu plastycznego, rzetelność doboru środków, rzetelność konstrukcji grafiki, celność nazywania rzeczy „jakby” znanym, tylko jednocześnie „jakby” zapomnianym imieniem, dają widzowi natychmiastową pewność, że ma do czynienia ze sztuką ważną. Współczesną czy nowoczesną, ale jednocześnie klasycznie klarowną. Pozbawioną błędów eksperymentowania. Wyważoną w każdej warstwie.
Ten poetycki Uhrwerk, ta z reguły nie ujawniająca się, czy też skomplikowana lub nieczytelna warstwa „jak to jest zrobione”, od początku była w pracach Jerzego Jakubowa „jakby” na wierzchu, przejrzysta, jasna i prosta. Proszę bardzo – demonstruje mimochodem artysta – to kunsztowne jest ot, tak po prostu zrobione i łatwe jak fuga Bacha.
(Andrzej Więckowski)

Jerzy Jakubów ur.19.10.1957r. w Cieplicach, mieszka w Kowarach. Rzeźbiarz, grafik, ilustrator. Absolwent PLSP im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Członek ZPAP. Stypendysta MKiDN. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnik wielu wystaw zbiorowych w kraju i za granicą.
Zainteresowanie sztuką zawdzięcza ojcu, który był twórcą amatorem. Pierwsze samodzielne kroki twórcze stawiał pod kierunkiem art. grafika Józefa Gielniaka. Na drogę świadomego rozwoju wprowadzili go pedagodzy „Szkoły Kenara”. Technikę drzeworytu odnalazł i pogłębił również w zakopiańskich pracowniach grafików zafascynowanych Skoczylasem, Kulisiewiczem i „Rytem”. Duży wpływ na krystalizowanie się indywidualnej postawy twórczej miały osobiste kontakty z prof. Alfredą Poznańską. Jakubów permanentnie poszukuje sposobów powiązania tradycyjnych technik z możliwościami własnego wyrazu artystycznego. Narracyjne próby łączenia tradycji z prądami współczesności stanowią charakterystyczny rozpoznawalny akcent całej jego twórczości. Wtajemniczony w arkana sztuki typograficznej manipuluje monochromatycznym obrazem upraszczając i wzbogacając otaczającą rzeczywistość.

Wystawa zrealizowana ze środków Powiatu Jeleniogórskiego.