Belka
Poniedziałek, 27 Maja 2024   imieniny: Juliusz, Magdalena, Jan
Rejestracja Witaj: Gościu, Zaloguj się
 
Belka
 
 

Sofija AndruchowyczFelix Austria

Data publikacji: 2019-06-24, Data modyfikacji: 2019-06-26
A A AWydrukDrukuj  
 
Choć Sofija Andruchowycz nie potrzebuje takiej rekomendacji, to jednak trudno nie wspomnieć, że jest córką znakomitego i dobrze nam znanego pisarza Jurija Andruchowycza, bo dzięki temu łatwiej będzie pojąć jej fascynację pewnym miejscem. Oboje pochodzą ze Stanisławowa lub jak kto woli z Iwano-Frankiwska, miasta–legendy, wokół którego skupiła się grupa artystów określana mianem fenomenu stanisławowskiego. W „Felix Austrii” Stanisławów jest równie ważny jak główni bohaterowie. Poznajemy go na przełomie epok, w okresie austro-węgierskiej stabilizacji. Gwar ulic, harmider targowy, mieszczańskie solidne kamienice, gazowe latarnie, ale przede wszystkim kolory, smaki, zapachy i potrawy przyrządzane, z kunsztem godnym najlepszych mistrzów kulinarnych, przez Stefanię Czorneńko, narratorkę i pierwszoplanową postać. Sofija wie jak pobudzić wszystkie nasze zmysły i sprawić, że niepostrzeżenie czujemy się w Stanisławowie zadomowieni i chcielibyśmy zostać w tym wielokulturowym mieście, gdzie obok siebie mieszkają Polacy, Rusini, Żydzi. Ale „Felix Austria” to również albo przede wszystkim powieść psychologiczna, skupiająca się na skomplikowanych osobowościach kobiecych bohaterek, które w wyniku tragicznych wydarzeń wychowują się i dorastają razem, choć pochodzą z różnych warstw społecznych. Ich wzajemną relację cechuje ogromna amplituda uczuć – od akceptacji do nienawiści; same mają problem ze zdefiniowaniem łączących ich więzi. Mówiąc prościej: nie znoszą się, ranią, zadają ból, ale nie potrafią się bez siebie obejść, a tym bardziej rozstać – jak w życiu. W mieście dzieje się coś dziwnego, umysły zaprząta skradający się spirytyzm, w powietrzu unosi się niepokojąca tęsknota za czymś nieokreślonym, a co bardziej wrażliwsi wyczuwają już pierwsze oznaki nadchodzącej katastrofy, choć póki co, to miłość jest największą siłą sprawczą. (KH)

Pełna treść wiadomości na: biblioteka.jelenia-gora.pl/?p=46413
biblioteka.jelenia-gora.pl, Źródło artykułu: biblioteka.jelenia-gora.pl
 
Komentarze
Brak komentarzy, Twój może być pierwszy!
Autor:
Kod z obrazka:
Puste pole z komentarzem
Puste pole z podpisem
Wyszukaj
 
Kreska
Dodaj artykuł
Najnowsze komentarze
 
    Kreska
     




    Brak sond
     
    Newsletter
    Bądź na bieżąco z nadchodzącymi imprezami. Zapisz się na bezpłatny newsletter.
     
     

    Powiat jeleniogórski – powiat w województwie dolnośląskim z siedzibą w Jeleniej Górze. W skład powiatu wchodzą gminy: Janowice Wielkie, Jeżów Sudecki, Karpacz, Kowary, Mysłakowice, Podgórzyn, Stara Kamienica i Szklarska Poręba zajmując powierzchnię 628,21 km kw.

    Główna atrakcją regionu są Karkonosze – góry nazywane Olbrzymimi z Karkonoskim Parkiem Narodowym uznanym za Światowy Biratelarny Rezerwat Biosfery, Rudawski Park Narodowy czy Park Krajobrazowy Doliny Bobru, przez które przebiegają liczne szlaki turystyczne; rzeka Kamienna, górskie wodospady Szklarki i Kamieńczyka, Wielki i Mały Staw (jeziora polodowcowe), formacje skalne (np. Końskie Łby czy Trzy Świnki, Chybotki); złoża kamieni szlachetnych i złota. Atrakcję stanowią także zabytki architektoniczne – kamieniczki z XVII – XVIII w. na jeleniogórskim rynku, Wieża Rycerska z XIV w.w Siedlęcinie, pałac rodziny Schaffgotschów, jeleniogórskie kościoły (Podwyższenia Św. Krzyża oraz pod wezwaniem Erazma i Pankracego), domy tyrolskie w Mysłakowicach czy krzyże pokutne.

    Główną gałąź gospodarki regionu stanowi turystyka.

    Przez powiat przebiega trasa europejska nr 65 oraz dwie drogi krajowe: DK 3 i DK 30.

     

    Zgłoś uwagi - uzupełnij wszystkie pola